نیکى و احسان به دیگران، صفتى پسندیده و ممدوحی است که هم از نظر عقل و هم از نظر عرف مورد تأیید است. همه جوامع بشرى براى این صفت خدا پسندانه، اهمیت خاصى قائلند و فاعل آن را محترم مى شمارند و در این میان، البته بعضى نیکى ها اهمیت دو چندان دارد، که نیکى به پدر و مادر از جمله آنهاست.
در این باب روایت شده است: جوانى محضر رسول خدا (صلى الله علیه و آله) رسید و عرض کرد:
یا رسول الله ! خیلى مایلم در راه خدا بجنگم .
حضرت فرمودند: در راه خدا جهاد کن! اگر کشته شوى زنده و جاوید خواهى بود و از نعمتهاى بهشتى بهره مند مى شوى و اگر بمیرى، اجر تو با خداست و چنانچه زنده برگردى، گناهانت بخشیده شده و همانند روزى که از مادر متولد شده اى از گناه پاک مى گردى .
عرض کرد: یا رسول الله؛ پدر و مادرم پیر شده اند و مى گویند، ما به تو انس گرفته ایم و راضى نیستند من به جبهه بروم .
پیامبر (صلى الله علیه و آله) فرمودند: در محضر پدر مادرت باش. سوگند به آفریدگارم! یک شبانه روز در خدمت پدر و مادر بودن بهتر از یک سال جهاد در جبهه جنگ است.
